I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki van Baek Se-hee is een verzameling dialogen en essays over de ervaringen van de auteur met het omgaan met depressie, angst en dysthymie.
Locatie: Zuid-Korea
I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki synopsis
The phenomenal Korean bestseller recommended by BTS’ RM
I’m so odd, even to myself.
I wonder about others like me, who seem totally fine on the outside but are rotting on the inside, where the rot is this vague state of being not-fine and not-devastated at the same time.
Baek Se-Hee is a successful young social media director at a publishing house when she begins seeing a psychiatrist about her – what to call it? – depression? She feels persistently low, anxious, endlessly self-doubting, but also highly judgemental of others. She hides her feelings well at work and with friends; adept at performing the calmness, even ease, her lifestyle demands. The effort is exhausting, overwhelming, and keeps her from forming deep relationships. This can’t be normal.
But if she’s so hopeless, why can she always summon a yen for her favourite street food, the hot, spicy rice cake, tteokbokki? Is this just what life is like?
Recording her dialogues with her psychiatrist over a 12-week period, Baek begins to disentangle the feedback loops, knee-jerk reactions and harmful behaviours that keep her locked in a cycle of self-abuse. Part memoir, part self-help book, I Want to Die but I Want to Eat Tteokbokki is a book to keep close and to reach for in times of darkness.
Recensie
I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki geeft je een intieme kijk in de depressieve gevoelens van de schrijfster en haar dialogen met een psychiater. Voordat je dit boek oppakt, bedenk waarom je het wilt lezen. Is het omdat RM van BTS het aanraadt, of misschien omdat je iets soortgelijks als de auteur doormaakt of gewoon omdat je van tteokbokki houdt en de titel je aandacht trok. Je intentie beïnvloedt je verwachtingen. Naar wat voor soort takeaway zoek je?
Ik kan niet oordelen over de manier waarop depressie wordt beschreven, maar ik kan wel beschrijven wat het mij laat voelen als lezer die wil ervaren waarom dit boek een bestseller is.
Tegenstellingen vergelijken
In de dialogen van de schrijfster met haar psychiater lees je hoe haar opvoeding en haat-liefde verhouding met haar oudere zus hebben geleid tot een laag gevoel van eigenwaarde en een neiging tot afhankelijkheid in relaties. Uit de woorden van de spraakzame psychiater kun je tips destilleren voor het verbeteren van interacties in je dagelijks leven, zoals hoe je je perspectief kunt verschuiven van het verleden van andere mensen naar je eigen heden en je persoonlijke ervaringen helderder kunt waarnemen.
In de loop van twaalf sessies leert ze dat het natuurlijk is dat er tegenstrijdige gevoelens bestaan – zie ook de titel van het boek – maar dat een zwart-wit reactie daarop misschien een beetje extreem is. Een andere belangrijke les die ze probeert toe te passen op het dagelijks leven is dat je empathie kunt tonen en toch je eigen ontberingen kunt delen zonder te vergelijken wie het slechter heeft. Zulke dingen helpen je milder om te gaan met gedachten en oordelen die je hebt over je eigen interacties. Niet alles hoeft perfect te zijn.
Op en neer (en weer omhoog?)
In het begin zag ik elk hoofdstuk als een mogelijkheid tot zelfreflectie. Tussen de dialogen door deelt de auteur een aantal takeaways en aan het eind van het boek vind je meer zelfreflecties en gedachten over dingen in het leven. De dialogen zijn vrij gedetailleerd en weerspiegelen niet de manier waarop iemand van nature praat met tussenwerpsels, herformuleringen en spreektaal. Dit is gedaan voor een betere leeservaring, maar geeft wel het gevoel van een gesprek dat is bewerkt om een punt te maken. Ik waardeerde wel de zeldzame opmerkingen tussen haakjes die de gedachten van de auteur over de therapiesessies weergeven.
Op een gegeven moment beginnen de dialogen zich te herhalen, maar dat is te verwachten, want je kunt problemen niet van de ene op de andere dag genezen. Dit leidde ertoe dat ik me afvroeg hoe het boek zou zijn geweest als er hoofdstukken waren geweest over hoe de auteur de lessen toepast op het dagelijks leven in een verhaalvorm, waardoor het boek minder dialoog- en essay-afhankelijk zou zijn geweest. Ergens halverwege nam mijn interesse af. Dit kan anders zijn voor jou als jouw ervaring of verwachtingen meer in lijn liggen met die van de auteur. Voor alle anderen is dit geen meeslepend verhaal of een generiek zelfhulp- of reflectieboek, maar eerder een verslag van iemands persoonlijke reis en haar gedachten daarover.
Vergeleken met de essays aan het eind, lijken de dialogen lichter omdat ze progressie laten zien. Ik vraag me af of alle essays voor de dialogen geplaatst hadden moeten worden of ertussen, zodat het boek eindigt met haar wens en haar pad van verbetering, op een lichtere noot. Het lezen van de laatste essays voelde als een neerwaartse spiraal die zelfs mijn humeur een beetje wist te beïnvloeden.
"Ik zie nu dat mensen zo leven"
Het doel van de auteur is als volgt: “In the end, my hope is for people to read this book and think, I wasn’t the only person who felt like this; or, I see now that people live with this.” Als dit is wat je nodig hebt, lees dan dit boek. I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki is in de eerste plaats een verzameling van dialogen en essays over de ervaringen van de auteur in het omgaan met depressie, angst en dysthymie. Ik waardeer de openhartigheid waarmee de auteur dit boek heeft geschreven. Er is veel moed voor nodig omdat nieuwe mensen die ze ontmoet nu deze dingen over haar zullen weten, wat een goede of een slechte zaak kan zijn, afhankelijk van hoe ze met haar afhankelijkheid omgaat.
Mijn eigen takeaway is een reminder dat ik heel graag mijn dromen boven mijn werkelijkheid zou willen stellen. Maar alle verandering is lastig, en het is ongelooflijk moeilijk om gedrag te veranderen en de moed te vinden om stabiliteit en al wat vertrouwd is op te geven. Dat is iets waar ik mee leef.
Geïnteresseerd?
Koop jouw exemplaar van I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki via Amazon (beschikbaar 23 juni 2022).
Boekgegevens
Titel: I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki
Auteur: Baek Se-hee
Vertaler (uit het Koreaans): Anton Hur
Taal: Engels
Uitgever: Bloomsbury Publishing Plc (UK & ANZ)
Pagina’s: 208
ISBN (13): 9781526650863
Publicatiedatum: 23 juni 2022
Over de auteur en de vertaler
Baek Se-hee, geboren in 1990, studeerde creatief schrijven aan de universiteit en werkte daarna vijf jaar bij een uitgeverij. Tien jaar lang werd ze psychiatrisch behandeld voor dysthymie (aanhoudende lichte depressie), wat het onderwerp werd van haar essays, en daarna van I Want to Die, but I Want to Eat Tteokbokki, boek één en twee. Haar lievelingseten is tteokbokki, en ze woont samen met haar reddingshond Jaram.
Anton Hur is geboren in Stockholm, Zweden. Hij is de winnaar van een PEN Translates-beurs, een PEN/Heim Translation Fund-beurs, een Daesan Foundation-beurs, een GKL Korean Literature Translation Award, en meerdere LTI Korea en Publication Promotion Agency of Korea-beurzen. Zijn vertalingen omvatten Kyung-Sook Shins The Court Dancer (Pegasus Books), Kang Kyeong-ae’s The Underground Village (Honford Star), Sang Young Parks Love in the Big City (Grove Atlantic, Tilted Axis), en Bora Chungs Cursed Bunny (Honford Star) en verhalen in Words Without Borders, Asymptote Journal, Slice Magazine, Litro, Anomaly, en andere. Hij heeft lesgegeven aan de Seoul National University, de Ewha University Graduate School of Translation and Interpretation, Yonsei University, en het Literary Translation Institute of Korea, en was Translator in Residence aan het National Centre for Writing in Norwich, UK en de Queen’s College Translation Exchange aan de University of Oxford. Momenteel verdeelt hij zijn tijd tussen Seoul en Songdo (Incheon).
Met dank aan Bloomsbury Publishing en NetGalley voor een digitale ARC van deze roman in ruil voor een eerlijke recensie.
