In Endless Blue Sky van Lee Hyoseok streven de Koreaanse hoofdpersonen ernaar het jaren 1940 equivalent van de ‘moderne mens’ te zijn, en kijken ze voor inspiratie naar het Westen.
Locatie: 1940 in Seoul (Korea) en Harbin (Mantsjoerije)
Endless Blue Sky synopsis
Set in 1940s colonial Korea and Japanese-occupied Manchuria, Endless Blue Sky tells the love story between Korean writer Ilma and Russian dancer Nadia. The novel is both a thrilling melodrama set in glamorous locations that would shortly be tragically ravaged by war, and a bold piece of writing espousing new ideas on love, marriage, and race. Reading this tale of cosmopolitan socialites finding their way in a new world of luxury hotels, racetracks, and cabarets, one gets a sense of the enthusiasm for the future that some felt in Korea at the time.
Honford Star’s edition of Endless Blue Sky, the first in English, includes an introduction and explanatory notes by translator Steven D. Capener.
Recensie
Cultuurcriticus Cheon Ilma reist naar Mantsjoerije om het symfonieorkest van Harbin uit te nodigen in Seoul te komen spelen. In Mantsjoerije ontmoet hij Nadia, een Russische vrouw waar hij veel om geeft en met wie hij later trouwt. Zowel zijn daden als zijn gedachten laten zien hoe hij ernaar streeft een moderne man te zijn passend bij zijn generatie.
Moderne mens
Voor zijn definitie van de ‘moderne mens’ kijkt hij meer naar het westen (Europa) dan naar het oosten (Korea en Japan). En hij is niet de enige. Donyeong noemt haar ervaring met de Europese sfeer van een internationaal warenhuis ‘de echte geur van beschaving’. Veel personages vergelijken vaak het oosten met het westen en Mantsjoerije (‘het continent’) met Europa. Endless Blue Sky bevat veel raciale, culturele en gender stereotyping. Sommige opmerkingen die de personages maken zouden tegenwoordig leiden tot zure reacties van een deel van het publiek. Een tamelijk mild voorbeeld: “For a foreign woman there was something vaguely Asian about her calm demeanour.”
Als het om zijn huwelijk gaat, denkt Ilma vaak na over de moraal die ermee samenhangt, en hoe je intenties en je daden elkaar in evenwicht kunnen houden. Ervan uitgaande dat het perfecte huwelijk slechts tot op zekere hoogte mogelijk is, lijkt het hem fair om te volgen waar zijn (evoluerende) emoties hem brengen wanneer hij (nieuwe) mensen ontmoet. Zijn conclusie deed me grijnzen: “It is enough to contemplate and desire the perfect relationship, there is no need to analyse it.” Toch overweegt hij wat juist is, terwijl anderen vooral op hun gevoel afgaan.
Individualisme
De vrouwelijke personages zijn sterke en onafhankelijke vrouwen die de mannen in hun leven regelmatig adviseren. Toch verlangen al deze vrouwelijke personages op de een of andere manier naar Ilma, die in materieel opzicht niet per se de grootste vangst is. De romantische uitlatingen geven blijk van een brede kijk op het gezinsleven. Voor veel van de personages heeft het hartstochtelijke streven naar degene van wie ze houden voorrang boven het verlangen naar een traditioneel gezinsleven of een stabiel inkomen. Terwijl Ilma heel duidelijk is over wie hij mee samen wil zijn, spelen de vrouwelijke personages op hun beurt met de mannen die van hen houden.
De rol van de vrouwelijke personages (geschreven door een man) is interessant voor een roman uit die tijd. Alle personages in Endless Blue Sky zijn zeer uitgesproken en houden niet altijd rekening met wat gepast is. De toon van het verhaal is erg ingetogen, passend bij Ilma’s persoonlijkheid. Diezelfde toon wordt gebruikt in hoofdstukken over andere mensen: hoe gefrustreerd of gepassioneerd de andere personages ook is, je beleeft het vrij passief. De schrijfstijl, en het feit dat het boek een verzameling hoofdstukken (ooit los gepubliceerd in een blad) is met een abrupt einde, laat de leeftijd van het boek zien.
Deze romantische drama voelt heel modern aan, ondanks het feit dat de wat afstandelijke manier waarop het verhaal verteld wordt niet gewerkt zou hebben als het vandaag geschreven zou zijn. Dit zorgt voor een interessante paradox. Ik was verbaasd dat zo’n verhaal in die tijd geschreven is, totdat ik in een van de aantekeningen las over het “individualisme” dat in Korea en Japan in de jaren ’30 door publieke intellectuelen werd gepropageerd. Het thema en het verhaal waren een aangename verrassing die een cultuurclash veroorzaakte voor mijn stereotiepe kijk op literatuur uit dat decennium. Dit is wat Endless Blue Sky het lezen waard maakt.
Geïnteresseerd?
Boekgegevens
Titel: Endless Blue Sky
Auteur: Lee Hyoseok
Vertaler (uit het Koreaans): Steven D. Capener
Taal: Engels
Uitgever: Honford Star
Pagina’s: 342
ISBN (13): 9781999791247
Publicatiedatum: 13 juli 2018
Over de auteur en de vertaler
Lee Hyoseok (1907-1942) werd geboren in Pyeongchang, in wat nu Zuid-Korea is. Hij publiceerde zijn eerste korte verhaal toen hij Engelse literatuur studeerde aan de Keijō Imperial University. Lee’s vroege werk toonde sympathie voor de socialistische zaak, en werd later meer modernistisch van stijl. Lee was beroemd als lid van Guinhoe, de ‘Groep van Negen’, een groep waartoe ook Yi Sang en Lee Taejun behoorden. Elk jaar viert zijn geboortestad zijn leven met het Hyoseok Cultural Festival.
Steven D. Capener is vertaler Koreaans-Engels en universitair hoofddocent aan de Seoul Women’s University, nadat hij aan de Yonsei University promoveerde in de Koreaanse literatuur. Naast Endless Blue Sky heeft Steven ook verschillende korte verhalen van Lee Hyoseok vertaald en artikelen gepubliceerd over de invloed van Blake, Whitman en Mansfield op het werk van Lee, en over het gebruik van Eurofilie en kosmopolitisme door de auteur als kritiek op de traditie.
