Children of the Cave van Virve Sammalkorpi wordt met elke pagina die je leest beter. Dit boek was niet spannend en tegelijkertijd was het dat wel. Een aanbeveling!
Locatie: het verhaal speelt zich voornamelijk af in Rusland
Children of the Cave Synopsis
‘It’s dangerous to be different where everyone else is alike. Have you noticed?’
1819. Iax Agolasky, a young assistant to a notable French explorer, sets off on a journey to the Russian wilderness. They soon discover a group of creatures living in a cave: children with animal traits. But are they animals, or are they human? Faced with questions of faith, science and the fundamentals of truth, tensions rise in the camp. Soon the children’s safety becomes threatened and Agolasky needs to act.
Boek recensie
“Every discovery needs numerous dreamers and adventurers behind it: to experiment, to err and to show the way to others who may yet prove wiser and more fortunate.”
Krachtige citaten en de juiste formulering van zinnen maken altijd enorme indruk op mij. Ik heb het niet over algemene wijsheden, maar over de juiste woorden op het juiste moment. Dat is waar ik vaak naar zoek in boeken die ik lees en wat een blijvende herinnering achterlaat. Sommige citaten betekenen niets als je het boek niet hebt gelezen, maar andere werken onafhankelijk van de bron.
Het boek loopt niet over van de mooie poëtische zinnen. De aantekeningen zijn kort en professioneel; volkomen in lijn met het academische werk dat het zou moeten zijn. Op een gegeven moment valt de vorm van het verhaal niet meer op en ga je op in het verhaal. Iax wordt meer een echt persoon en wel eentje die zeer gepassioneerd is. Je voelt zijn geluk en verdriet en deelt zijn angst. Hij twijfelt aan zichzelf, maar jij als lezer twijfelt niet aan hem. Niet aan de goedheid in hem. Maar ook al worden de anderen van zijn expeditiegroep niet erg positief beschreven, ze zijn niet allemaal zo onmenselijk als Iax ze beschrijft.
In de loop van de tijd “groeien” de kinderen en de mannen dichter naar elkaar toe, waarbij de beschrijvingen van de kinderen steeds menselijker worden en die van de mannen steeds beestachtiger. Wat is de menselijke natuur? Als je teruggaat naar de basis en de maatschappij achter je laat, word je dan zo? Of word je zo geboren, met de fysieke kenmerken die alleen maar de feiten bevestigen? Natuurlijk speelt de tijdgeest (19e eeuw) ook een rol.
De laatste pagina van het naschrift van de auteur is de meest intense van allemaal. Je begint medelijden te krijgen met de hoofdpersoon. Goed gedaan, Iax. Je hebt je best gedaan, maar het was allemaal voor niets. We zullen nooit weten wat echt is en wat een illusie is. Toch lijk je me een geweldige kerel, dus laten we elkaar daar ergens ontmoeten, binnenkort, oké?
Children of the Cave van Virve Sammalkorpi wordt met elke pagina die je leest beter. Het begin is niet erg indrukwekkend, noch is het verhaal erg spannend. Maar Iax is dat wel, en hij stelt niet teleur. Hij is misschien een illusie van mijn geest, met de auteur van het boek als proxy, maar hij is ook een persoon van vlees en bloed die je meeneemt op een reis naar de aard van de mens.
Na het herlezen van de vorige paragraaf: nee dit boek was helemaal niet spannend en tegelijkertijd was het dat wel. Een uitstekende uitvoering, en zeker een aanbeveling.
Ik begon mijn recensie met een citaat uit het voorwoord en wil graag eindigen met een citaat van een van de laatste pagina’s. “During our joint expedition, I understood that, however hard we try to capture our experiences, we still cannot be totally sure about what is real and what is illusionary.” Iax veranderde van een optimistische dromer in iemand die aan zichzelf twijfelt. Hij lijkt te denken dat als je sterft, het is alsof je verdriet en vreugde nooit heeft bestaan en alsof je een illusie van jezelf bent. Iax, daar ben ik het niet mee eens. Je hebt alles gedaan wat je kon en ik weet zeker dat je een indruk hebt achtergelaten op de mensen die je kenden.
Vragen voor reflectie
- Als iets niet echt is of simpelweg een illusie, neemt dat dan het belang weg van de gevoelens die je ervaart?
- Tellen de verhalen die je in je hoofd ervaart (bijvoorbeeld bij dagdromen) niet mee of kunnen ze je ook helpen om als persoon te groeien? Want in een parallel leven heb je het allemaal meegemaakt…
Vertaald uit het Fins door Emily Jeremiah en Fleur Jeremiah.
Geïnteresseerd?
Koop jouw exemplaar van Children of the Cave bij Bol.com.
Helaas is het boek niet naar het Nederlands vertaald, maar hopelijk gebeurt dat ooit wel.
