The Library of Musical Instruments van Kim Junghuyk vestigt de aandacht op de behoefte aan zuiverheid en passie boven harmonie en nut door klanken en handelingen tot hun kern te strippen.
The Library of Musical Instruments synopsis
The second short-story collection by Kim Jung-hyuk features a total of eight short stories, including Syncopation D which won the 2nd Kim You-jeong Literary Award in 2008. They represent the many sounds sampled by the author when he recorded over 600 kinds of musical instruments. Like instruments coming together in a symphony, the stories combine to make an opus consisting of variations on a theme. While the stories begin in an upbeat fashion and work to a crescendo, they end with notes in a minor key filling the vacuum. The Library of Musical Instruments is a collection to contemplate on more than one occasion.
Recensie
Het maakt uit waar je naar muziek luistert, of dat nu in een muziekwinkel is, (opgesloten in) een kelder, een concertzaal of via de telefoon. De omgeving draagt bij aan de sensatie en als je de artiest niet ziet, is je ervaring uitgekleed tot de kern; zoals het altijd bedoeld was.
Een bibliotheek vol handleidingen
In de muziekwinkel in het verhaal The Library of Musical Instruments benadert de nieuwe werknemer muziek en instrumenten op een zeer theoretische en organisatorische manier. Hij is niet de enige. In elk verhaal in dit boek doen de personages interessante nieuwe dingen ondanks het feit dat ze aanvankelijk niet weten waar hun passie en interesses vandaan komen en ervan uitgaan dat hun passie niet nuttig of interessant is voor iemand anders dan zijzelf. Toch proberen ze een behoefte te vervullen, zoals een bibliotheek voor muziekinstrumenten in het titelverhaal of een tijdschrift over handleidingen in Manual Generation. Wie had gedacht dat meer dan één persoon ontroerd zou kunnen raken door een handleiding over een muziekspeler die je met elke uithoek van de aarde verbindt.
Manisch of maniakaal
Mensen met sterke gevoelens voor muziek, passies of onverklaarbare gewoontes verbinden de verhalen. Glass Shield laat zien dat niet alles zo geraffineerd is als anderen het zien. De gewaardeerde pianist in Automatic Piano luistert graag naar live muziek via de telefoon, en stelt dat de rol van de pianist ziet op het de wereld insturen van bestaande geluiden, op dezelfde manier waarop je slechts de geluiden doorgeeft die door de trilling van je stembanden worden voortgebracht wanneer je spreekt. Hij is van mening dat kunstenaars transparant moeten zijn in het reproduceren van noten zonder ze te interpreteren of te analyseren als een artiest, door hun lichaam aan de kunst te lenen.
Dit leidt tot een aantal interessante gedachten, zoals of de mens of het geluid de hoofdrol speelt. En of een lied dat zichzelf haast speelt net zo automatisch is als een robot of eerder bezeten? Moet zo’n lied worden beschouwd als een zuivere weergave of als een zielloos kunstwerk wanneer de menselijke artiest niet in de weg staat van de kern van de muziek? Automatic Piano is een melodieus verhaal dat de behoefte aan zuiverheid boven harmonie aankaart.
Aanbeveling
Hoewel het bovenstaande interessant klinkt – en ik de kern van de verhalen wel interessant vind – schiet de bundel tekort in de uitvoering. De verhalen missen iets essentieels, namelijk een beat die synchroon loopt met mijn hartslag en de snaren van mijn hart raakt. De zinnen en vergelijkingen, de beschrijvingen van flow en passie klinken mooi, maar ze prikkelen me niet. Ik ben onaangedaan als ik denk “wat een mooie alinea” of “wat een mooi geformuleerde zin”. De passies van de hoofdpersonen worden niet overgebracht op de lezer. In plaats daarvan zijn de verhalen delicaat geschreven met een strakke regie, waardoor de passie en sterke meningen in het boek en buiten mijn hart worden (op)gesloten.
Ik kan The Library of Musical Instruments niet aanbevelen. Er zijn veel betere Koreaanse verhalenbundels te vinden.
Geïnteresseerd?
Boekgegevens
Titel: The Library of Musical Instruments
Auteur: Kim Junghuyk
Vertaler (uit het Koreaans): Kim Soyoung
Taal: Engels
Uitgever: Dalkey Archive Press
Pagina’s: 230
ISBN (13): 9781628971514
Publicatiedatum: 23 november 2016
Over de auteur en vertaler
Kim Junghyuk werd in 1971 geboren in Kimcheon, een stad in het zuidoosten van Zuid-Korea. Hij studeerde af aan de Department of Korean Language and Literature aan de Keimyung University. Hij debuteerde als schrijver in 2000 toen zijn novelle “Penguin News” werd gepubliceerd in het tijdschrift Literature and Society.
Kim Soyoung is een professionele vertaalster met meer dan tien jaar ervaring en een masterdiploma in vertalen en consecutief tolken. Momenteel legt ze zich toe op het vertalen van Koreaanse boeken (fictie of non-fictie) naar het Engels.
