- Advertisement -
Een schrijver van blogposts heeft veel trucs tot zijn of haar beschikking. De lay-out is er een, taalgebruik een andere. Sommige methoden resoneren statistisch gezien beter bij lezers, waardoor de dagelijkse bezoekers van je blog toenemen. Maar moet je al deze beproefde tools gebruiken omdat ze effectief zijn, of in plaats daarvan trouw blijven aan jezelf?
Het korte antwoord: ze helpen je op weg naar succes, dus als dat je doel is, gebruik ze dan.Â
Â
Mijn antwoord: sommige gebruiken erger ik me aan als ik andere blogs en websites bezoek. Dus misschien ondermijn ik mijn eigen succes, maar ik wil iets creëren dat voor mij succesvol aanvoelt. Iets waar ik trots op ben als ik er over tien jaar op terugkijk. En wie weet werkt mijn strategie op de lange termijn. Ik schrijf voor jou, mijn lezers, maar ik schrijf net zo goed voor mezelf. Ik richt me op de persoon die ik ben omdat ik ook een lezer ben van WheretoKim. Ik ben de onderzoeker, de auteur, de lezer, en degene die geïnspireerd wordt om meer te ervaren.
Â
Dus, beste Kim, dit is wat ik (niet) doe om jouw leeservaring te verbeteren.
1) Vermijd woorden die me op een negatieve manier triggeren
Mijn nummer één: Ik probeer woorden te vermijden waar ik me aan erger als ik ze zelf lees. Bijvoorbeeld: quirky (“eigenzinnig”). Uit mijn ergernis over dit woord is deze blogpost ontstaan.Â
Â
Ik wil niet te veel schreeuwen door te zeggen dat dit de ultieme, beste, enige [vul de lege plek in] die je ooit nodig zult hebben. Ik weet dat het een goede marketingstrategie is, maar als ik zulke koppen zie, sla ik vaak het zoekresultaat over. Als je inhoud goed is, heb je deze woorden niet nodig. Je zult echter veel mensen verleiden tot een bezoek, misschien wel meer dan ik met mijn blogposts doe. (Met een schuine knipoog naar de titel van deze blogpost haha)
2) Gebruik synoniemen
Ik probeer mezelf niet te veel te herhalen, ook al praat ik graag over charmante en pittoreske uitzichten. Zo beschrijf ik veel van de plaatsen die ik bezoek namelijk graag, want laten we eerlijk zijn, waarom zou ik er anders zijn. Maar ik kan niet elke plaats waarover ik blogposts schrijf op die manier beschrijven. Wie zou me uiteindelijk nog serieus nemen?
Â
Dit is soms lastig, omdat ik me niet vrij kan uiten over het gevoel dat een plek me geeft. Synoniemen kunnen helpen, maar zijn niet zo sterk als de twee woorden die ik eerder noemde. Deze woorden passen gewoon meer bij mijn gevoel dan hun synoniemen die iets andere nuances dragen.
3) Aansporen tot actie
Moet je een blogpost beëindigen met een aansporing tot actie of met een samenvatting van de post? Als je op mij lijkt, dan scroll je weer naar boven om de paragraaf te herlezen die je het meest interesseert, en beëindig je je bezoek niet na het lezen van de laatste paragraaf. Daarom ben ik lui met mijn aansporingen… voor wie zijn ze? Voel je vrij om wat je leest te gebruiken op een manier die bij jou past. Jij weet beter dan ik wat je ermee wilt doen. Daar geloof ik heilig in.
4) Optimaliseren voor SEO
SEO aka de strijd tussen het leesbaar houden van een tekst en het effectief maken ervan. De ene keer zijn mijn blogposts SEO-geoptimaliseerd en de andere keer optimaliseren de blogposts mijn stemming en waardering (ook wel bekend als slechte SEO). Ik zou moeten streven naar SEO-optimalisatie zodat ik meer mensen kan bereiken – en dat zal ik uiteindelijk ook doen – maar op dit moment ben ik blij met wat ik tot nu toe heb geschreven.Â
5) Lezen stimuleren in plaats van scannen
Het is een uitdaging om een blogpost te optimaliseren voor zowel mensen die een blogpost alleen scannen als voor mensen die de blogpost volledig lezen. Wat hier helpt, is het gebruik van signaalwoorden en trefwoorden om de aandacht te vestigen op belangrijke informatie. Ik hou van koppen en korte paragrafen, maar ik ben minder overtuigd van het vet maken van woorden binnen een paragraaf. Ja, het helpt om de aandacht op iets te vestigen en het maakt het scannen van de tekst makkelijker. Maar wil ik het scannen stimuleren?
Â
Niet echt, dus hoewel ik af en toe woorden vet maak (in sommige berichten voelt het gewoon goed), doe ik dat meestal niet. Rondreizen zijn hierop een uitzondering: hier maak ik de hoogtepunten van een dag vet om je een beter overzicht te geven van de rondreis, zodat je makkelijk kunt beslissen of de opzet iets voor jou is.
6) Houd je einddoel in gedachte
Met mijn woordkeuze zoek ik de interactie met mijn lezers. Als je reageert op wat je leest – daarmee bedoel ik niet per se commentaar geven op mijn berichten, hoewel dat ook leuk is, maar dat je je geïnspireerd voelt, nieuwsgierig bent om meer te weten, of op het punt staat om actie te ondernemen na het lezen van mijn blog – dan ben ik geslaagd. En soms herlees ik mijn eigen blogposts en reageer ik er op dezelfde manier op als ik hoop dat jij doet.
Â
Voor wie schrijf jij? Of nog belangrijker, waarom lees je?
