Walking Practice van Dolki Min gaat over de genderverwachtingen die anderen op je leggen en het gebrek aan keuze dat je daarin hebt.
Walking Practice synopsis
Squid Game meets The Left Hand of Darkness meets Under the Skin in this radical literary sensation from South Korea about an alien’s hunt for food that transforms into an existential crisis about what it means to be human.
After crashing their spacecraft in the middle of nowhere, a shapeshifting alien find themself stranded on an unfamiliar planet and disabled by Earth’s gravity. To survive, they will need to practice walking. And what better way than to hunt for food? As they discover, humans are delicious.
Intelligent, clever, and adaptable, the alien shift their gender, appearance, and conduct to suit a prey’s sexual preference, then attack at the pivotal moment of their encounter. They use a variety of hunting tools, including a popular dating app, to target the juiciest prey and carry a backpack filled with torturous instruments and cleaning equipment. But the alien’s existence begins to unravel one night when they fail to kill their latest meal.
Thrust into an ill-fated chase across the city, the alien is confronted with the psychological and physical tolls their experience on Earth has taken. Questioning what they must do to sustain their own survival, they begin to understand why humans also fight to live. But their hunger is insatiable, and the alien once again targets a new prey, not knowing what awaits. . . .
Dolki Min’s haunting debut novel is part psychological thriller, part searing critique of the social structures that marginalize those who are different—the disabled, queer, and nonconformist. Walking Practice uncovers humanity in who we consider to be alien, and illuminates how alienation can shape the human experience.
Recensie
“You, dear reader, earnestly play all your parts. The roles that were assigned to you without your consent are stuck to your body like a label: A label that can’t be removed even after death. The labels are invisible. They’re not really there, you know.”
De alien-hoofdpersoon in “Walking Practice” worstelt met een innerlijk conflict: het verlangt ernaar om lid te worden van de samenleving, ondanks zijn minachting voor de mensheid. Onder de zwaartekracht van de aarde moet het leren om op twee benen te lopen (in plaats van drie), terwijl zijn ware vorm tevoorschijn komt wanneer het moe wordt. Het nemen van de bus veroorzaakt veel angst bij de alien. Dit unieke perspectief laat lezers nadenken over hun eigen verlangens om ergens bij te horen en de gevolgen van het onderdrukken van hun ware zelf. Hoe kies je de juiste aanspreekvormen (in de Koreaanse samenleving) wanneer concepten van identiteit, gender en taal evolueren?
Vervreemdende toon
De verteltoon van de alien-hoofdpersoon en zijn aanvankelijk onverklaarde energiezuinige seks- en mannenjachtmissie kunnen even wennen zijn voor lezers. De alien richt zicht rechtstreeks tot de lezer en deelt zijn frustraties: dit leest niet heel prettig. Echter, naarmate het verhaal vordert, krijgt zijn stem een zekere charme en zorgt voor humoristische momenten die de gefrustreerde toon in balans brengen. Wanneer de alien het volgende zegt, begin ik de lach van de alien aan het einde te waarderen: “If you throw the heart, lungs, entrails, and other organs together and boil them in a pot, it’s a killer stew, hahaha.”
Gelukkig krijgt het verhaal meer vorm en heeft het een bevredigend einde. De worsteling van de alien om te leren lopen als een mens met twee benen onder de zwaartekracht van de aarde en de onthulling van zijn ware vorm voegen diepgang toe aan het verhaal. Wel vermindert de opmaak van woorden in de Engelse vertaling (ebookversie) enigszins de algehele leeservaring. Na het lezen van de notitie van de vertaler ben ik nieuwsgierig naar hoe de bewust veroorzaakte verminderde lesbaarheid in het Koreaans overkomt.
Slotgedachten
Stel je voor dat je zoveel moet doen om er bij te horen wanneer zelfs op de juiste manier lopen al uitputtend is. Het hoofddoel van de auteur blijft mysterieus: verkent hij sciencefiction, queerness of breder verwachtingen rondom gender?
Walking Practice is misschien niet zonder zijn gebreken, vooral in de aanvankelijk vervreemdende toon en af en toe verminderde leesbaarheid. Toch maken de bondigheid en onderscheidende vertelstijl het een interessant boek dat gebruikt kan worden als een tussendoortje om je leespalet te verfrissen. Het boek moedigt introspectie aan en laat lezers nadenken over de prijs van aanpassing en de kracht van het omarmen van je ware zelf.
Geïnteresseerd?
Boekgegevens
Titel: Walking Practice
Auteur: Dolki Min
Vertaler (uit het Koreaans): Victoria Caudle
Taal: Engels
Vertaler: HarperVia
Pagina’s: 176
ISBN (13): 9780063258617
Publicatiedatum: 14 maart 2023
Over de auteur en vertaler
Dolki Min is een kunstenaar en schrijver gevestigd in Zuid-Korea. Walking Practice is hun eerste roman.
Victoria Caudle is een promovendus aan de afdeling Aziatische talen en culturen aan UCLA. Zij heeft een masterdiploma in literaire vertaling behaald aan de Universiteit van East Anglia en een masterdiploma in moderne Koreaanse literatuur van Seoul National University.
