Recensie: The Membranes van Chi Ta-wei

Disclosure: in deze post kunnen Affiliate links staan. Wanneer je via mijn link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Voor jou is er geen verschil. Dit helpt mij deze site in de lucht te houden.

- Advertisement -

The Membranes van Chi Ta-wei toont een toekomst waarin intimiteit, ervaringen en identiteit dynamisch zijn. Maar uiteindelijk houden de membranen alles toch op de juiste plaats…

Locatie: Taiwans onderwaterstad van de toekomst

The Membranes synopsis

It is the late twenty-first century, and Momo is the most celebrated dermal care technician in all of T City. Humanity has migrated to domes at the bottom of the sea to escape devastating climate change. The world is dominated by powerful media conglomerates and runs on exploited cyborg labor. Momo prefers to keep to herself, and anyway she’s too busy for other relationships: her clients include some of the city’s best-known media personalities. But after meeting her estranged mother, she begins to explore her true identity, a journey that leads to questioning the bounds of gender, memory, self, and reality.

First published in Taiwan in 1995, The Membranes is a classic of queer speculative fiction in Chinese. Chi Ta-wei weaves dystopian tropes—heirloom animals, radiation-proof combat drones, sinister surveillance technologies—into a sensitive portrait of one young woman’s quest for self-understanding. Predicting everything from fitness tracking to social media saturation, this visionary and sublime novel stands out for its queer and trans themes. The Membranes reveals the diversity and originality of contemporary speculative fiction in Chinese, exploring gender and sexuality, technological domination, and regimes of capital, all while applying an unflinching self-reflexivity to the reader’s own role. Ari Larissa Heinrich’s translation brings Chi’s hybrid punk sensibility to all readers interested in books that test the limits of where speculative fiction can go.

Recensie

4/5
Laten we het hebben over de vele toepassingen van membranen: enerzijds beschermen ze de onderwaterstad heel zichtbaar tegen de zee, maar ze filteren ook onzichtbaar iemands perspectief op de wereld. De huidlaag die Momo aanbrengt op de huid van haar cliënten is een tastbare laag, maar wanneer deze laag gescand wordt, is de ervaring van de persoon die de huid scant ongrijpbaar.
 
Het is het jaar 2100. Mensen zijn verhuisd naar onderwatersteden om zich te beschermen tegen de kracht van de zon. Intermezzo’s leggen in enig detail uit hoe dit is gebeurd, inclusief de politieke en economische aspecten van de transformatie. In 1995 voorspelde Chi Ta-wei dat we zullen falen om de klimaatproblemen op te lossen. Toch is er reden tot vreugde: blijkbaar is de mens er wel in geslaagd een antwoord te vinden op andere actuele vraagstukken. In The Membranes zijn iemands identiteit en geslacht dynamisch en kun je ze veranderen wanneer je wilt. Dit is waarschijnlijk het juiste moment om te vermelden dat de auteur lesgeeft over queer theorie en handicaps aan een universiteit in Taiwan.
 
De hoofdpersoon, Momo, voert een constante strijd met zichzelf. Ze heeft een baan die afhankelijk is van intimiteit en toch schuwt ze intimiteit in haar privéleven. Ze vraagt zich af aan wie haar lichaam toebehoort; is het aan de geneeskunde, je baan, jezelf, of een partner? Als je leest over de memory skin die ze op de huid van haar cliënten aanbrengt en later gebruikt als een virtual reality ervaring voor alle zintuigen, zul je haar gedachten over deze onderwerpen volledig begrijpen. Neem even de tijd om na te denken over die ene vinger die zij operatief vervangt… en stel je verder voor dat je leeft als een kanarie die opgesloten zit in een prachtige kooi.
Het verhaal is afstandelijk geschreven en bevat geen spannende wendingen. In The Membranes gaat het niet om wereldopbouw maar om de betekenis van identiteit en de waarde van het leven. Welke rol spelen herinneringen en ervaringen daarbij? In een interessant nawoord werpt de vertaalster Ari Larissa Heinrich meer licht op de achtergrond van het verhaal. Hij vermeldt ook dat de auteur zijn boek met een cyborglichaam vergelijkt. 
 
Ik wil daar graag mijn vergelijking aan toevoegen: hoewel de hoofdpersoon Momo vernoemd is naar een perzik die uit een boom is gevallen, lijkt ze meer op een kanarie die is losgelaten uit een vogelkooi. Dit boek is letterlijk “food for thought”. 
 

The Membranes van Chi Ta-wei toont een toekomst waarin intimiteit, ervaringen en identiteit dynamisch zijn. Maar uiteindelijk houden de membranen alles toch op de juiste plaats. Ik raad dit boek aan aan mensen die van sciencefiction en dystopische romans houden, en aan iedereen die houdt van verhalen die je aan het denken zetten maar niet zozeer meeslepend zijn.

Geïnteresseerd?

Reserveer jouw exemplaar van The Membranes via Amazon of Bol.com (beschikbaar 1 juni 2021).

Boekgegevens
Titel: The Membranes
Auteur: Chi Ta-wei
Vertaler: Ari Larissa Heinrich
Uitgever: Columbia University Press
Taal: Engels
Pagina’s: 160
ISBN (13): 9780231195713
Publicatiedatum: 1 juni 2021

Met dank aan Columbia University Press en NetGalley voor een digitale ARC van deze roman in ruil voor een eerlijke recensie.

Recensie The Membranes van Chi Ta-wei

Related Stories

Recensies

Boekenlijsten

spot_img

Comments

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

The Membranes van Chi Ta-wei toont een toekomst waarin intimiteit, ervaringen en identiteit dynamisch zijn. Maar uiteindelijk houden de membranen alles toch op de juiste plaats...Locatie: Taiwans onderwaterstad van de toekomst The Membranes synopsis It is the late twenty-first century, and Momo is the most celebrated...Recensie: The Membranes van Chi Ta-wei