Almond van de Koreaanse auteur Won-pyung Sohn is een ontroerend verhaal over twee enorm verschillende jongens die door te praten dichterbij elkaar komen. Een boek over het anders zijn, maar toch iets van je leven maken met de steun van anderen.
Almond synopsis
This story is, in short, about a monster meeting another monster.
One of the monsters is me.
Yunjae was born with a brain condition called Alexithymia that makes it hard for him to feel emotions like fear or anger. He does not have friends—the two almond-shaped neurons located deep in his brain have seen to that—but his devoted mother and grandmother aren’t fazed by his condition. Their little home above his mother’s used bookstore is decorated with colorful post-it notes that remind him when to smile, when to say “thank you,” and when to laugh. Yunjae grows up content, even happy, with his small family in this quiet, peaceful space.
Then on Christmas Eve—Yunjae’s sixteenth birthday—everything changes. A shocking act of random violence shatters his world, leaving him alone and on his own. Struggling to cope with his loss, Yunjae retreats into silent isolation, until troubled teenager Gon arrives at his school and begins to bully Yunjae.
Against all odds, tormentor and victim learn they have more in common than they realized. Gon is stumped by Yunjae’s impassive calm, while Yunjae thinks if he gets to know the hotheaded Gon, he might learn how to experience true feelings. Drawn by curiosity, the two strike up a surprising friendship. As Yunjae begins to open his life to new people—including a girl at school—something slowly changes inside him. And when Gon suddenly finds his life in danger, it is Yunjae who will step outside of every comfort zone he has created to perhaps become a most unlikely hero.
The Emissary meets The Curious Incident of the Dog in the Nighttime in this poignant and triumphant story about how love, friendship, and persistence can change a life forever.
Recensie
“Lastly, and I know it sounds like an excuse, but neither you nor I nor anyone can ever really know whether a story is happy or tragic.” En na deze sterke zin eindigt de proloog en start het boek.
Maak kennis met Yunjae, een jongen wiens amandelen (amygdalae) niet goed werken: hij ervaart geen emoties omdat zijn amandelen niet de juiste signalen naar zijn hersenen sturen. Zijn verhaal leest prettig en is goed te volgen ondanks dat hij ‘anders’ is. Het klinkt alsof hij zijn kant van het verhaal beargumenteert zonder dat dat zijn bedoeling is: hij beschrijft alleen maar wat voor hem normaal is en daardoor wordt het voor ons als lezers normaal.
Er is een groot contrast tussen het leven van Yunjae en dat van Gon: de een groeit op met veel liefde en zorg, de ander wordt aan zijn lot overgelaten. Natuur versus opvoeding. De mensen om je heen zijn belangrijk, vooral hun bereidheid om je een kans te geven en hun oprechte hoop dat je het goed doet. Almond gaat over het anders zijn, maar toch iets van je leven maken met de steun van anderen.
Won-pyung Sohn schrijft een ontroerend verhaal. Vooral het deel waar de hoofdpersoon een eerste stap richting Gon zet is prachtig. Hun gesprekken zijn het meest interessante aan dit boek. Wat de hoofdpersoon mist aan gevoel, maak je als lezer goed door met hem mee te leven. Hij is een afstandelijke verteller, maar de manier waarop hij reflecteert en nadenkt over wat hij moet doen maakt hem net zo vol leven als ieder ander. Hij is zich meer bewust van zichzelf en lijkt ouder dan hij is. Het leven is niet makkelijk, maar hij doet het goed.
Ik vond met name de eerste helft van Almond goed. In het tweede deel van het boek verliest het boek diepgang en flow. Dora, een meisje van school, verschijnt uit het niets en lijkt alleen maar te bestaan om hem te laten voelen. Als de auteur zich meer op Yunjae en Gon had gericht, zou het verhaal subtieler en dieper zijn geweest. Hun relatie en gesprekken hadden vele malen intenser kunnen zijn… de potentie was er. Het kan de invloed van het YA-genre zijn: de tweede helft van het boek voelt veel lichter en minder diepgaand. Het verandert op de een of andere manier in een middelbare school drama.
Vertaald uit het Koreaans door Joosun Lee.
Geïnteresseerd?
