Faraway van Lo Yi-Chin schetst de gecompliceerde relatie tussen een vader en een zoon aan de hand van een kafkaëske ervaring in een buitenlands ziekenhuis.
Locatie: Jiujiang op het vasteland van China en Hualien en Taipei in Taiwan
Faraway synopsis
In Taiwanese writer Lo Yi-Chin’s Faraway, a fictionalized version of the author finds himself stranded in mainland China attempting to bring his comatose father home. Lo’s father had fled decades ago, abandoning his first family to start a new life in Taiwan. After travel between the two countries becomes politically possible, he returns to visit the son he left behind, only to suffer a stroke. The middle-aged protagonist ventures to China, where he embarks on a protracted struggle with the byzantine hospital regulations while dealing with relatives he barely knows. Meanwhile, back in Taiwan, his wife is about to give birth to their second child. Isolated in a foreign country, Lo mulls over his life, dwelling on his difficult relationship with his father and how becoming a father himself has changed him.
Faraway is a powerful meditation on the nature of family and the many ways blood can both unite and divide us. Lo brings a keen sense of irony and sensitivity to everyday absurdity to his depiction of both family dynamics and fraught politics. He offers a deft portrayal of the rift between China and Taiwan through an intimate view of a father-son relationship that bridges this divide.
Recensie
De dood van een bejaarde doet je treuren om het hele landschap van een leven, terwijl het de onschuld is die je verdrietig maakt bij de dood van een kind. Er is geen reserve voor het leven, als de vertoning voorbij is heb je de allerlaatste scène voltooid.
In een droom vertegenwoordigt een straathoek in een niet-bestaande stad het lijden en de beknelling van de vader van de hoofdpersoon. Hij weet niet goed hoe hij de vaderrol op zich moet nemen tegenover zijn kind, omdat hij zijn comateuze vader in de steek heeft gelaten in een verzorgingstehuis.
Verlating is een van de hoofdthema’s in Faraway. De auteur beschrijft hoe zijn vader zijn gezin in de steek liet en hoe hijzelf dagdroomt over het feit dat hij in staat is zijn vader en zoon te verlaten (hij laat zelfs zijn tweejarige kind alleen achter in een hete auto). De gecompliceerde en gespannen relatie met zijn vader wordt verder geïllustreerd door de nodigde (naakte) intimiteit bij het verzorgen van zijn vader en scènes zoals die in de badkuip toen hij een kind was.
Klucht
Faraway is een verhaal over iets wat je nooit wilt meemaken: het thuisbrengen van een geliefde die in een vreemd land in het ziekenhuis is opgenomen. Je leest hoe de auteur omgaat met de plaatselijke gebruiken om alles goed te laten verlopen. Je weet niet of hij het op de juiste manier aanpakt.
Lo Yi-Chin vertelt over een vreselijke situatie, die komisch over zou kunnen komen als het niet waar was. Hij en zijn gezin hadden alles tegen in een onbekende omgeving. Geen hulp van het thuisfront of grote steun van organisaties die hem zouden moeten helpen. Hij voelde zich gevangen in die achtergebleven en verpauperde stad vanwege het gebroken lichaam van een oude man en probeerde dagelijks uit alle macht om daar weg te komen.
In dit verhaal geeft hij ook zijn visie op immigratie en de betrekkingen tussen Taiwan en het vasteland van China, en laat hij veel zien van de Taiwanese cultuur.
Wanorde in het verhaal
“My notes were a disorderly scrawl, like the hysterical, melancholy journal entries of a manic patient unable to let go of insignificant details. A thought floated into my brain: when all this was over, I would gather my memories and reconstruct this journal (this city, this hotel) as if it were a novel.”
Ik ga ervan uit dat de hoeveelheid details en wanorde in het boek opzettelijk was. De hoofdpersoon haalt vaak herinneringen op over dingen die niet direct relevant zijn voor de verhaallijn, zoals wanneer hij een lijst maakt van alle dingen op de bonnetjes die hij bewaarde. Hoewel ik niet van zijn gedetailleerde schrijfstijl houd – een kwestie van persoonlijke smaak – schreef de auteur veel interessante zinnen die me aan het denken zetten. Ik dacht na over wat zijn woorden voor mij betekenen en wat ze voor hem betekenen. Ik denk dat er een verschil is.
Tegen het einde van het boek dacht ik dat hij de spot dreef met mijn gebrek aan waardering voor details met een verhaal over zijn schrijflessen. Door hetzelfde deel van het verhaal (bijvoorbeeld het inchecken in zijn hotel) vele malen in verschillende hoofdstukken terug te laten komen, benadrukt hij wel dat het lang heeft geduurd en dat hij in die tijd elke dag dezelfde handelingen verrichtte.
Zich uiten
Sommige zinnen zijn prachtig, andere zijn bedachtzaam en confronterend en verbergen niets. Lo Yi-Chin houdt ervan je dingen voor de voeten te werpen om je te shockeren, terwijl hij ook probeert sommige frustrerende gebeurtenissen te verdoezelen door de komische ondertoon. Hij noemt het een Kafkaëske ervaring. Faraway is deels autofictie en de grenzen tussen leven en fictie, geschiedenis en verbeelding zijn wazig, zoals Jeremy Tiang zegt in zijn Translator’s Notes.
De verwarde gedachten en de zware dromen van de verteller laten zien hoe sterk de situatie hem raakt. Zo deelt hij uit het niets, midden in een gesprek met zijn familie in China, informatie over het lijden van zijn vader met alle details over naaldsporen, uitscheiding en aangetaste lichaamsdelen. En onmiddellijk nadat hij zijn waardering heeft uitgesproken voor de rol van Derde Broer als beschermengel, denkt hij het volgende: “The hollow feeling of a human being so easily replaced by insignificant objects seemed like a metaphor for Third Brother’s migration story.”
Zo vlot als dat veranderen dromerige en bedachtzame gedachten in snerende en pijnlijke gedachten van een man die niet weet wat hij op dat moment moet voelen. De auteur verwoordt vakkundig zijn eigen machteloosheid die zich uitstrekt tot zijn rol ten opzichte van zijn vrouw en kind. Zijn komische opmerkingen over de situatie in het ziekenhuis (de trieste staat en kwaliteit) kunnen de puinhoop en de hulpeloosheid die hij voelt niet verhullen.
Conclusie
Ik was erg geïnteresseerd in het lezen over zijn ervaring met het ziekenhuis en de procedures in een vreemd land, en nam gretig elke opmerking in me op over de gecompliceerde relaties van de verteller met zijn vader en zoon.
Ik heb Faraway drie sterren gegeven omdat ik geen fan ben van boeken met veel gedetailleerde herinneringen en uitwijdingen die me weghalen van de rode draad van het verhaal. Je zou kunnen aanvoeren dat deze zijstapjes belangrijk zijn om de juiste sfeer neer te zetten, maar ik denk niet dat dat voor alle uitwijdingen geldt. Hoewel sommige pagina’s me grepen, deden andere dat niet. Ik weet zeker dat de schrijfstijl van Lo Yi-Chin velen wel zal aanspreken.
Geïnteresseerd?
Bestel Faraway via Amazon (beschikbaar 7 september 2021).
Boekgegevens
Titel: Faraway
Auteur: Lo Yi-Chin
Vertaler: Jeremy Tiang
Taal: Engels
Uitgever: Columbia University Press
Pagina’s: 328
ISBN (13): 9780231193955
Publicatiedatum: 7 september 2021
Over de auteur en vertaler
Lo Yi-Chin is een veelgeprezen Taiwanese schrijver, die talrijke onderscheidingen ontving, waaronder de Hong Lou Meng Award en de Taiwan Literary Award. Hij schreef onder andere Kuang Chaoren, Daughter, Western Xia Hotel, Surname of the Moon, en The Third Dancer.
Jeremy Tiang heeft werk vertaald van schrijvers als Yeng Pway Ngon, Su Wei-Chen, Yan Ge, Zhang Yueran, Chan Ho-Kei, en Li Er. Hij is de auteur van de verhalenbundel It Never Rains on National Day (2015) en de roman State of Emergency (2017).
Met dank aan Columbia University Press en NetGalley voor een digitale ARC van deze roman in ruil voor een eerlijke recensie.
