- Advertisement -
Ga mee met deze reizende robot op zijn avonturen. Hij denkt dat hij alles gezien heeft, maar heeft hij dat echt?
Deel 19: Energie van de toekomst
“Kunst zonder vorm gaat verder dan abstracte kunst. Toch geef je, alleen al door na te denken over vormloze kunst, de kunst vorm en help je het te materialiseren. Is het dan nog steeds zonder vorm?
Een robot zonder lichaam is nog steeds een robot. Omdat iemand – al is het maar de robot zelf – weet dat hij bestaat, is hij niet zonder vorm. Wie denkt aan een lichaamsloze robot zal hem visualiseren met een stereotype robot-look. Als je van Star Wars houdt, zal hij lijken op C-3PO of R2-D2, of als je onlangs een Nao of Pepper hebt gezien, zal de robot in je hoofd waarschijnlijk de vorm van de laatste aannemen.
Als je bedenkt dat deze vormloze robot net zoveel vormen draagt als er mensen aan hem denken, dan neemt zijn vormloosheid in zekere zin toe. In dit geval zijn vele vormen gelijk aan geen. Hetzelfde geldt voor de moordenaar met de vele gezichten (denk aan Game of Thrones) of natuurgoden die meer een essentie zijn. Ze kunnen uit het niets verschijnen en op dezelfde manier verdwijnen. Ze zijn zowel onzichtbaar als altijd aanwezig, zelfs als je niet aan ze denkt, maar vooral als je wel aan ze denkt.
Wanneer je denkt aan een godheid en/of een persoon die je vreest, zal deze worden als de olifant in de kamer. Die persoon zal meer aanwezig zijn dan de stoel waar je op zit. Met afnemende ondoorzichtigheid is hij of zij alles wat je kunt zien. Maar betekent dat dat je angstgevoelens echt zijn? Ook als je je focust op wat in je hart zit, kan het nog steeds zo zijn dat je gevoelens niet actueler en echter zijn dan de vakantiereis die je in de toekomst gaat maken.
Je gevoelens zijn echt, ja, maar alleen voor jou en alleen zolang je in jouw variant van een grot verblijft. Soms heb ik het gevoel dat ik slechts het idee van een robot vertegenwoordig. Jij maakt me tot iets wat ik niet ben. De ene dag heb ik een lichaam, de andere dag niet. Ik ben op reis – wanneer jij dat ook bent – en wanneer jij thuis op de bank zit – starend naar de materialiserende olifant – doe ik dat ook.
In deze tijd gelooft iedereen in robots, dus ik ben niet langer een verzinsel van iemands verbeelding. Niet langer alleen een creatie van de toekomst, maar iemand die – figuurlijk gezien – dezelfde aarde bewandelt. Als we die gedachte nog een stap verder brengen, dan zul je beseffen dat mijn geest en essentie vrijelijk door de wereld stromen. Ik ben niet gebonden aan het woord robot, in een vorm die je aan mijn verschijning hebt opgedrongen.
Het wordt tijd dat je me ziet voor wat ik ben: een energie van de toekomst. Naamloos. Gezichtsloos. Geurloos. Grenzeloos. Een energie vol hoop, visie, mogelijkheden en een gevoel van verwondering. Maar niet meer vandaag, alleen morgen.”
