- Advertisement -
Gedachten over de zonnige kant van het leven. Welk perspectief is het helderst?
Vandaag keek ik omhoog naar de regenachtige lucht en ontdekte iets nieuws. Voor de eerste keer in mijn leven zag ik een lucht vol kleur. Elke regendruppel fonkelde als een diamant en zond lichtstralen in verschillende richtingen. Eén straal raakte mijn oog en verblindde me. Met het oog dat ik nog over had, zag ik alles vanuit een ander perspectief. De kleur blauw trok mijn aandacht.
Een klein blauw wezentje zwaaide brutaal in mijn blikveld heen en weer. Van links naar rechts en weer naar links. Hij was op zoek naar een klein briesje om samen mee door de lucht te vliegen, om hem – of haar – naar nieuwe plaatsen te brengen. Hoewel hij op dat moment nog blauw was, nam hij steeds meer een groene kleur aan. Een grijzig groen dat goed paste bij de grijze lucht.
Hij vond een briesje om te bevrienden en begon elegant voor mijn ogen te zweven. Ik wilde met hem mee doen, dus ik ademde diep in voor meer lucht en sprong zo hoog als ik kon. Mijn voeten kwamen in contact met een ander briesje en samen achtervolgden we het kleine groen-maar-toch-duidelijk-blauwe wezentje.
Lange tijd ontweken we de regendruppels, maar uiteindelijk haalden te veel regendruppels ons in, waardoor we steeds zwaarder werden. Al gauw werd het te moeilijk om hoogte te houden en vielen we op de grond, het kleine groene wezentje en zijn briesje met ons meenemend. We rolden allemaal op de grond en begonnen te worstelen.
Omdat ik nog steeds verzwaard was door de regendruppels, zat het wezentje al snel bovenop mijn borst. Hij glimlachte stralend. Ik glimlachte terug omdat ik zag wat hij niet zag: de wolken trokken weg en de zon begon te schijnen.
Mijn vreugde duurde niet lang, want het voormalig-groen-nu-weer-blauwe schepsel verdween toen ik niet langer verblind werd door het licht. Ook de twee briesjes verlieten mij en gingen waar de wolken gingen. Ik voelde mij op deze mooie zonnige dag alleen zonder mijn vrienden. Er waren nog maar twee kleuren te zien. Hoewel deze twee kleuren me meestal gelukkig maken, hielden ze me vandaag aan de grond als nooit tevoren.
