Digitale Museumweek 2020: voor de vrijheid

Wanneer je fysiek voor een kunstwerk staat, ben jij alleen met het kunstwerk (wanneer je de andere mensen en eventueel lawaai blokkeert). Dit kan een krachtige ervaring zijn. Misschien lees je het bijbehorende infobordje om de naam van de kunstenaar en de beoogde betekenis van de kunst te leren kennen. Soms kun je een rondleiding doen om meer te horen van een specialist of een presentatie van de kunstenaar over de tentoonstelling volgen.

Met de digitale ervaring kun je alleen zien wat de persoon die de camera vasthoudt je wil laten zien. Je kijkhoek is beperkt tot de vindingrijkheid van de maker van de feed. Aan de ene kant ben je niet zo vrij om om een object heen lopen als in een museum (bij een 3D-object). Aan de andere kant kan wat je ziet verder gaan dan wat fysiek mogelijk is door inzet van technologie.

Door gebruik te maken van speciale effecten, augmented reality of virtual reality kan de maker van de content je ervaring naar een heel nieuw niveau tillen. Je ziet meer, kunt met het object communiceren en ontvangt meer informatie. Het is niet veel anders dan het bekijken van kunstwerken uit musea aan de andere kant van de wereld; musea die de meesten van ons niet allemaal fysiek kunnen bezoeken.

Ik ben enthousiast over de mogelijkheden die de digitalisering biedt: een heel andere ervaring dan het bezoeken van een kunstwerk in levende lijve. Tegelijkertijd denk ik niet dat het de intimiteit van het staan voor/onder/op een kunstwerk kan nabootsen. Het gevoel dat het kunstwerk er alleen voor jou hangt.