Het Nieuwe Instituut Rotterdam combineert architectuur, design en digitale cultuur tot spraakmakende tentoonstellingen over wat belangrijk is voor mensen in de 21e eeuw.
Over Het Nieuwe Instituut
Het Nieuwe Instituut voor Architectuur, Design en Digitale Cultuur “kijkt naar de ontworpen wereld, en hoe die door nieuwe technologie, nieuwe denkbeelden en verschuivende sociale prioriteiten voortdurend verandert. Het begrip innovatie […] wordt zowel tot uitdrukking gebracht in speculatieve verkenningen van de toekomst, als in kritische reflecties op de vernieuwingsbewegingen van vandaag en gisteren.”
Het museum visualiseert de uitdaging en ook de kans die architectuur biedt wanneer het inspeelt op maatschappelijke vragen en technologische veranderingen. Technologieën infiltreren alle aspecten van de samenleving en hebben niet alleen het ontwerpproces, maar ook de onderliggende geopolitieke en economische contexten getransformeerd. Van daaruit is het slechts een kleine stap naar design thinking, een andere manier om met de moderne wereld om te gaan. Alles kan tegenwoordig ontworpen worden, van je persoonlijke social media profiel tot een overheidscampagne. Hiermee laat je de wereld alleen nog maar zien wat je wilt dat ze ziet. Maar als dat is wat anderen zien, zien ze je dan echt?
I See That I See What You Don’t See
De tentoonstelling “I See That I See I See What You Don’t See” illustreert dit perfect. Het gaat over de wereld waarin we leven: een wereld die altijd aan staat en waar het verschil tussen dag en nacht niet langer relevant lijkt voor de productiviteit. Je ziet de complexe relaties tussen licht en donker, tussen zien en niet zien en de effecten ervan op de mens, de aarde en andere organismen.
Je betreedt de galerij en komt terecht in een grote grijze betonnen hal. Het eerste dat je opvalt zijn de lange spiegels die verticaal aan het plafond hangen, waardoor meteen je beeld van de kamer verandert. Je leest de informatie die de betekenis van de tentoonstelling uitlegt, maar je aandacht wordt getrokken door de spiegels en het licht dat door patronen in de vorm van de zon naar binnen valt.
Het is duidelijk dat het licht je afleidt van wat je aan het doen was, dus je kunt net zo goed tussen de spiegels door lopen om de kamer vanuit verschillende hoeken te bekijken.
In het midden van de kamer staat een zwarte koepel. Als je in de buurt van de koepel komt, hoor je een stem vanuit een speaker. Je bent niet alleen. In een kleine kamer die je niet kunt betreden zie je een bed en een foto van een vrouw op de muur erachter. Je kunt de vrouw niet bereiken. Opeens zie je een pijl op de koepel die naar de ingang wijst.
Je gaat naar binnen en betreedt een zwarte wereld, die toch niet helemaal zwart is. Je ziet de vrouw weer en vanuit dit perspectief ziet ze er nog meer opgesloten uit. Op de vloer en op het plafond kun je meer lezen over een wereld die altijd aan staat.
Alles, van de geluiden tot het gebruik van de ruimte, de kleuren en de beelden illustreren dat licht en activiteit overal om je heen is. Je bent je er misschien niet altijd van bewust, maar het is er wel en vooral in de koepel voel je de druk. Een zeer indrukwekkende prestatie.
De tentoonstelling “I See That I See That I See What You Don’t See”, voorheen de officiële Nederlandse bijdrage aan de XXII Triennale di Milano, is te zien in Rotterdam van 1 maart tot 29 december 2019. Als je de kans hebt, ga dan even langs, want het is een zeer interessante tentoonstelling om mee te maken.
Animal Encounters
Bijna verscholen achter de muren vind je de trap naar de galerijen op de bovenverdieping. De galerij op de tweede verdieping is momenteel onder constructie in voorbereiding op “The Hoodie” die je hier van 1 december 2019 tot 12 april 2020 kunt zien. The Hoodie gaat over de rol van een kledingstuk als sociaal-politiek symbool.
Op de derde verdieping vind je de tentoonstelling “Animal Encounters” tussen 10 oktober 2019 en 26 januari 2020. Deze tentoonstelling visualiseert hoe architectuur de ontmoeting tussen mensen en andere dieren kan vergemakkelijken.
Je ziet de institutionalisering van de dieren op drie schalen: de huiskooi, de stedelijke dierentuin en het territoriaal nationaal park. De leefgebieden van mens en dier versmelten, maar in je achterhoofd kun je de gedachte niet loslaten dat de mensheid de dierenwereld zo veel mogelijk beheerst.
Open archief
Op dezelfde verdieping bevindt zich het open archief: verhalen in nieuwe en innovatieve vormen die ontstaan door hergebruik van digitale collecties van musea en archieven. Alle tentoonstellingen vertellen een verhaal dat zeer herkenbaar is voor mensen in de moderne wereld. De gekozen vorm zorgt ervoor dat de boodschap wordt overgebracht.
De volgende drie tentoonstellingen zijn te zien vanaf 14 november 2019.
Con/de/struction door Guy Königstein
Via foto’s van leegstaande kantoorgebouwen krijg je inzicht in de ruimtelijke strategieën binnen de Nederlandse architectuur. Voeg de juiste geluiden toe en je hebt het gevoel dat je in een horrorfilm zit terwijl je naar de verlaten ruimtes kijkt met aantekeningen over sloop, verbouwingen, hergebruik en camouflage.
The Stolen Archive door Donna Verheijden
Deze keer zit je in een speculatieve thrillerfilm terwijl je naar de beelden, audioclips en objecten kijkt die je kunt gebruiken als personages en filmsets.
The Evening News and the Automatic Plough door Oana Clitan
Big Brother houdt je in de gaten. Het taalgebruik en de retoriek in de nieuwsuitzendingen tonen al de eerste vormen van automatisering. Aan de hand van tv-schermen en tekstfragmenten reflecteer je op de opkomst van kunstmatige intelligentie. Je ziet de invloed van kunstmatige intelligentie en machine learning op de hedendaagse nieuwsconsumptie.
Eindoordeel
Omdat er zoveel gaande is in de wereld om ons heen is het bijna onmogelijk om overal aandacht aan te besteden. Je vraagt je af wat echt is: is alles echt zoals het lijkt of zie je alleen maar een projectie van wat ze willen dat je ziet. En is die projectie door mensen gemaakt of verliezen we langzaam de controle over de automatisering? Een logische vervolgtentoonstelling zou kunnen gaan over Human Encounters: de mensheid heeft zich bij de dieren gevoegd in hun gecontroleerde omgeving.
Als je in Rotterdam bent, dan raad ik je een bezoek aan dit museum ten zeerste aan. De tentoonstellingen zullen in de loop van de tijd veranderen, maar ik ben ervan overtuigd dat de nieuwe tentoonstellingen net zo interessant zullen zijn.
Hoe kom je bij Het Nieuwe Instituut Rotterdam
Het Nieuwe Instituut ligt midden in het Rotterdamse Museumpark: een gebied waar ook Museum Boijmans van Beuningen, Huis Sonneveld en het Chabot Museum zijn gevestigd. Het museum ligt op slechts 15 minuten lopen van Rotterdam Centraal Station. Als je met de tram of metro komt, kun je uitstappen bij de halte Eendrachtsplein en loop je in ongeveer 5 minuten naar Museumpark 5 in Rotterdam.
Openingstijden
Dinsdag – zondag van 11:00 tot 17:00 uur (tot 21:00 uur op donderdag). Gesloten op maandag en op nieuwjaarsdag, koningsdag en kerstdag.
Tickets
Tickets zijn 14 euro voor volwassenen en gratis voor kinderen. De toegang is ook gratis met een Rotterdampas of Museumkaart.
